Radiografia cyfrowa CR

Podstawowe informacje o systemach CR

Radiografia cyfrowa pośrednia typu CR (Computed Radiography) jest najbardziej rozpowszechnionym sposobem pozyskiwania obrazów cyfrowych. Stosuje się w niej kasety z ekranami zawierającymi kryształy, które mają własność "zapamiętania" ilości padającego na nie promieniowania.

Po ekspozycji na promieniowanie, ekran umieszczany jest w skanerze. Kryształy znajdujące się na jego powierzchni, punkt po punkcie, linia po linii, oświetlane są światłem lasera. Emitowane są przy tym fotony w ilości proporcjonalnej do ilości "wychwyconego" promieniowania rentgenowskiego. Do tego momentu informacja jest analogowa. Dopiero podczas obserwacji poszczególnych punktów (pikseli) przez "elektroniczne oko" dochodzi do zamiany analogowego sygnału na postać cyfrową. Informacja o ilości fotonów zebrana dla wszystkich pikseli ekranu pozwala na utworzenie obrazu w formie cyfrowej. Tak powstałe zdjęcie może być wyświetlone na monitorze, wydrukowane na folii, zapisane na dysku, czy przesłane za pośrednictwem Internetu. Forma cyfrowa pozwala na zmianę jego parametrów (np. jasność, kontrast itp.), co znacznie ułatwia diagnozowanie.

Zależnie od dziedziny radiologii, stosuje się różne ekrany i skanery, w celu dobru takich parametrów, jak wielkość piksela, ilość stopni szarości, szybkość skanowania czy trwałość ekranu i kasety.

Systemy CR znalazły zastosowanie w radiologii klasycznej, mammografii, stomatologii, weterynarii, a poza medycyną – w bardzo wielu dziedzinach technicznych (badania nieniszczące – NDT).